De routes zijn af, de bordjes en stickers hangen, het pelgrimsboekje én wandelboekje zijn te koop en kunnen niet wachten om beschreven en gelezen te worden. Het wandelboekje is zelfs aan een tweede druk toe.

Na anderhalf jaar werken, is het het kernteam van Wegen met Zegen gelukt: er is een Pelgrimsroute in de Betuwe. En dat werd afgelopen 15 mei gevierd. Ondanks het mooie weer én dat het ook de dag van de heiligverklaring van Titus Brandsma was, zat de Antonius van Paduakerk in Nijmegen behoorlijk vol.

Tijdens de officiële opening werd weer eens duidelijk hoeveel werk er eigenlijk in zit. Zo’n Pelgrimsroute. Maar ook hoe warm zowel de katholieke als de protestantse geloofsgemeenschappen op het idee hebben gereageerd.

Zo vertellen zowel Margreet Sanders als Wilma Hartogsveld dat ze nooit om vrijwilligers verlegen hebben gezeten en dat de paden die nu bij de route horen, zijn aangedragen door de verschillende kerkgangers. De mooiste wegen uit alle dorpen werden aan elkaar geknoopt door fervente wandelaars, waarna er een klap op werd gegeven door Just Bennis. De routeman vanuit het kernteam die de opening ‘een overwinningszege’ noemt. Veel van de wandeltroepen en routemakers zijn aanwezig en krijgen een warm applaus. Zonder hen had dit alles nooit gekund binnen zo’n korte tijd.

De weg zelf
Een andere gast is Paul Post, emeritus hoogleraar religiestudies van de Tilburguniversiteit. Hij kwam uitleggen dat deze route zich in een interessante positie bevindt in Nederland. ,,De afgelopen dertig jaar is niet alleen de wandelcultuur opgekomen, maar komen er ook steeds meer Pelgrimsroutes bij in ons land. Routes die gaan om de weg zelf en niet het punt waar ze naartoe leiden.”

Iets wat ook zeker terug te vinden is bij Wegen met Zegen, meldt hij. Want zoals zojuist genoemd, zijn er niet alleen wandelboekjes maar ook Pelgrimsboekjes waarin je je gedachten kwijt kunt. Maar je kunt ze ook aanvullen op plekken langs de route. Daar hangen ontbrekende blaadjes in honestyboxen met extra vragen. ,,De route zorgt ervoor dat je aankomt bij jezelf.”

Hoewel de opening van de route voelt als een einde aan heel veel voorbereidingen, geven Margreet en Wilma aan dat ze eigenlijk pas net begonnen zijn. De route is er, nu is het tijd om het idee achter de route uit te breiden. Ook de rest van het kernteam stemt daar knikkend mee in. Na het officiële gedeelte, lopen ze trots rond tussen de bezoekers en potentiële wandelaars. Deel één zit erop. Nu kunnen ze ook zelf genieten van wat ze hebben neergezet: 11 etappes, 155 kilometer, heel wat bed and breakfasts waar je kunt aankloppen voor een nacht en toch vooral dat wat je onderweg allemaal gaat tegenkomen. Binnen en buiten jezelf.