Donderdag 22 februari startte de eerste driedaagse Pelgrimage van Wegen met Zegen. We ontmoetten elkaar in het prachtige Dominicanenklooster in Huissen, één van onze bezinningsplekken op de route. Na de eerste kennismaking en een inleidend gesprek over pelgrimeren maakten we een eerste wandeling in de stralende zonneschijn. We begonnen met het lopen van het labyrint in de kloostertuin. Daarna nam zuster Marga (dominicanes en één van de begeleiders) ons tijdens een wandeling door de natuur rond Huissen mee op een betekenisvolle reis langs de (symbolische) plekken in een klooster.
Na een heerlijke kloostermaaltijd in de refter, het bijwonen van de vesper in de kapel en een gesprek over kloosters vroeger en nu, kropen we onze best luxe ‘kloostercellen’ in om de volgende ochtend weer vroeg op te staan.
Vrijdag liepen we grotendeels langs de route van Wegen met Zegen, van Huissen naar de Antonius van Paduakerk in Nijmegen. Bij de Mariakapel met de mooie naam ‘Onze Lieve-Vrouwe-van-de-bloeiende-Betuwe’ staken we een kaarsje op en genoten van de meegenomen kloosterkoek. De volgende stop was in Pleisterplaats Ressen, waar we een ochtendgebed hielden. Hier wordt elke werkdag om negen uur een ochtendgebed gehouden. We genoten van een heerlijke lunch en gingen verzadigd en gesterkt op weg naar Nijmegen.
In Nijmegen hadden we geluk. De Jacobskapel was open, omdat er Santiagopelgrims in de kapel aanwezig waren. Mooi om een pelgrimsstempel voor in ons Pelgrimsdagboek te krijgen op deze speciale plek. De Stevenskerk was dicht, maar gelukkig was de koster bereid ons toch binnen te laten om te genieten van deze kerk, die dit jaar 750 jaar bestaat. Via de Molenstraatkerk, waar we ook zomaar naar binnen konden, liepen we vervolgens – toch wel enigszins vermoeid – de laatste kilometer van de 21 km die we die dag hebben afgelegd en kwamen in het pelgrimshuis van de Antonius van Paduakerk. Het avondeten werd verzorgd door leden van een vluchtelingenproject. Na een Taizémeditatie kropen we onze bedden in en sliepen we allemaal heerlijk.
Ook het onbijt op de vroege zaterdagmorgen werd verzorgd door het vluchtelingenproject. Nadat we de vertrekceremonie in de kerk hadden meegemaakt, gingen we met frisse moed van start voor de laatste wandeldag van bijna twintig kilometer. Het motregende zachtjes, maar we merkten dat een beetje regen tijdens het pelgrimeren eigenlijk geen punt is.
Op deze tocht kwamen we weer op betekenisvolle plaatsen, waar we gastvrij werden ontvangen. Zo kwamen wij in de gemeenschapsruimte en de stilteruimte van woongemeenschap het Eikpunt in Lent, waar we getrakteerd werden op koffie/thee en op een meditatie. Onze laatste stop was in het mooie, oude kerkje aan de dijk in Bemmel. Via Angeren ging het verder naar Huissen.
We liepen deze derde dag vooral in stilte. Wat een contrast met de herrie van de kermis in Huissen, vlakbij het klooster, die ons tegemoet kwam. Nadat we samen wat hadden gedronken en gedeeld hoe we deze pelgrimsdagen hadden ervaren, namen we afscheid als vrienden. Pelgrimeren verbindt, dat hebben we allemaal ervaren.
We kijken terug op een mooie eerste begeleide pelgrimage. Dit smaakt naar meer. Als je ook een keer mee wilt doen, hou dan onze website in de gaten.
Begeleiders: Wilma Hartogsveld, Marga Zwiggelaar en Margreet Sanders